Jak Oprah nauczyła się przestać trzymać urazy i odpuścić
Twoje Najlepsze Życie
RUVEN AFANADOR Opanowałem sztukę odpuszczania tak dobrze, że zapominam o złości. Zapytaj kogokolwiek, kto mnie naprawdę zna, a potwierdzą: nie mam zbyt długo urazy.
Uczę się lekcji, tak (tej osobie nie można ufać - lub jest toksyczna, niebezpieczna, niegrzeczna, cokolwiek), ale zgrzytliwe powtórzenie tego, co zostało zrobione lub powiedziane, zapętlone w kółko w mojej głowie, odpuszczam.
Dla mnie to wynik wielu lat praktyki. I od słuchania przez dziesięciolecia tysięcy historii od ludzi, którzy nie mogli uwolnić się od przeszłości i utknęli w niej. Z pewnością jest to jedna z największych tragedii ludzkich zachowań, których byłem świadkiem: widzenie dorosłych mężczyzn i kobiet, którzy nie mogą przestać odtwarzać taśmy myśli z wydarzenia, które miało miejsce kilka dni, tygodni, a czasem lat temu.
Co za strata cennego czasu i energii, będąc więźniem z własnej ręki, obciążonym ciężarem przeszłości.
AmazonkaNowa Ziemia Kup Teraz Eckhart Tolle pięknie mówi o tym w swojej książce Nowa Ziemia , kiedy opowiada historię dwóch mnichów Zen:
Tanzan i Ekido ... szli wiejską drogą, która po ulewnych deszczach stała się wyjątkowo błotnista. W pobliżu wioski natknęli się na młodą kobietę, która próbowała przejść przez ulicę, ale błoto było tak głębokie, że zniszczyłoby jedwabne kimono, które miała na sobie. Tanzan natychmiast ją podniósł i przeniósł na drugą stronę.
Mnisi szli w milczeniu. Pięć godzin później, gdy zbliżali się do świątyni, Ekido nie mógł już dłużej się powstrzymywać. - Dlaczego przeniosłeś tę dziewczynę przez ulicę? on zapytał. - My, mnisi, nie powinniśmy robić takich rzeczy.
- Położyłem dziewczynę kilka godzin temu - powiedział Tanzan. - Nadal ją nosisz?
Taka jest rzeczywistość dla tak wielu ludzi. Może jesteś jednym z nich i trzymasz się tego, co się stało lub co twoim zdaniem powinno się wydarzyć.
15 prezentów dla najlepszego fana Oprah Winfrey Ale pytam: w jakim celu? Czuć się dobrze? Sprawiedliwy? Usprawiedliwiony? Zatwierdzony?
Udowodnienie, że miałem rację, było główną wadą charakteru. Musiałem wykonać jakąś świadomą pracę, aby to zmienić.
Zacząłem od jednego pytania: Chcesz mieć rację, czy chcesz pokoju? Te 11 słów uwolniło mnie przed laty i skierowało na drogę do wolności.
Bez względu na powód, dla którego trzymasz się urazy, wiem to na pewno: nie ma nic wartego ceny, jaką płacisz w straconym czasie. Czas, który mogłeś poświęcić na pełniejszą miłość i życie. Czasu, którego nigdy nie nadrobisz.
Nadszedł czas. Puścić!
. Ta historia ukazała się pierwotnie w sierpniowym wydaniu O.
Ta zawartość jest tworzona i obsługiwana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom w podaniu ich adresów e-mail. Więcej informacji na temat tej i podobnych treści możesz znaleźć na stronie piano.io Reklama - Kontynuuj czytanie poniżej