Czy małe kobiety są oparte na życiu Louisy May Alcott i czy to prawdziwa historia?
Zabawa
Wilson Webb - Louisa May Alcott's kultowa powieść z 1868 roku, Małe kobiety , był hitem w czasie jego publikacji i nigdy nie wyszedł z nakładu.
- Plik najnowsza, pełna gwiazd adaptacja filmu Małe kobiety trafi do kin 25 grudnia z Emma Watson , Saoirse Ronan, Eliza Scanlen i Florence Pugh jako cztery siostry marca.
- Ale czy jest inspirowany prawdziwą historią? Tak jakby Alcott luźno oparł powieść na swoich doświadczeniach z dorastania z trzema siostrami.
Dla wielu czytanie Książka Louisy May Alcott o czterech siostrach u progu dorosłości to słodko-gorzkie doświadczenie. Na początku Małe kobiety , siostry marca mają wielkie marzenia. Jo, druga najstarsza, chce zostać pisarką. Amy, najmłodsza, marzy o malowaniu. Jednak gdy siostry się starzeją, a oczekiwania społeczne wobec nich rosną, muszą zrezygnować z rozmyślań z dzieciństwa o tym, jakie mogłoby być życie. Jo poślubia starszego niemieckiego profesora, profesora Bhaera, i (na chwilę) całkowicie porzuca swoje pisarskie ambicje.
Aby uzyskać inny obraz tego, jak mogło się potoczyć życie Jo, spójrz na samą Louisa May Alcott. Z siedzibą w Alcott Małe kobiety na jej doświadczeniach z dorastania z trzema siostrami w Concord w stanie Massachusetts. Podobnie jak Jo, Alcott jest drugą najstarszą siostrą w jej rodzinie. Ale w odróżnieniu Jo, stała się sławną pisarką i pozostała niezamężna.
Chociaż Małe kobiety jest książką, która zapoczątkowała jej karierę, Alcott początkowo nie chciał jej pisać. Wydawca Alcotta, Thomas Niles, poleciła napisać książkę dla dzieci; specjalnie dla dziewcząt. Do tego czasu była już szanowaną publikowaną autorką, ale jeszcze nie stała się powszechnie znana.
powiązane historie
Meryl Streep zamówiła Wendy na zestawie Little Women 
Wróć do ważnych faktów na temat „małych kobiet” 
Nasze ulubione książki roku 2019 „Nie lubię tego typu rzeczy” - napisał Alcott jej dziennik po jego sugestii. „Nigdy nie lubiłem dziewcząt ani nie znałem wielu, z wyjątkiem moich sióstr; ale nasze dziwaczne sztuki i doświadczenia mogą okazać się interesujące, choć wątpię ”.
Tak więc Alcott napisała o tym, co wiedziała: o swoich doświadczeniach z siostrami. Alcott była zadowolona z powstałej w ten sposób „prostej i prawdziwej” książki, którą napisała w ciągu 10 tygodni. „Naprawdę przeżyliśmy większość tego; a jeśli to się powiedzie, to będzie tego przyczyna ” Alcott napisał w swoim pamiętniku . Książka odniosła sukces: Mała kobieta nigdy nie został wyczerpany.
Wilson Webb Nawet jeśli „większość z nich” jest prawdą, Alcott pozostawił po sobie wiele życiowych doświadczeń Małe kobiety . W rzeczywistości real historia jest znacznie mroczniejsza niż to, co znalazło się na stronie lub w nowej adaptacji Grety Gerwig z udziałem Emmy Watson , Saoirse Ronan, Eliza Scanlen i Florence Pugh jako cztery siostry marca. Oto, co wiemy o rodzinie Alcott.
Alcottowie byli bez środków do życia.
Jeśli sobie przypomnisz, finansowy upadek rodziny nastąpił po tym, jak March pożyczył swoją fortunę przyjacielowi (ku wielkiemu przerażeniu cioci March). Więc rodzina March z pewnością nie jest pełna pieniędzy, tak jak ich sąsiedzi z sąsiedztwa, Laurenci.
Ale w porównaniu z Alcottami rodzina Marchów była po prostu szczera zamożny . Według biografii Alcotta były punkty, w których jej rodzina dosłownie głodowała, osiadając z chleba namoczonego w wodzie.
Pamięć o ubóstwie pozostała żywa dla Alcotta. Przez całą swoją karierę samą Alcott motywowała pogoń za pieniędzmi. „Pieniądze są środkiem i celem mojej najemnej egzystencji” - powiedziała kiedyś. I napisała Małe kobiety ponieważ wierzyła, że będzie dobrze się sprzedawał.
Archiwum HultonaGetty Images Alcottowie byli rodziną pryncypialną i aktywną politycznie.
Alcott urodził się w rodzinie o silnych zasadach, przedkładających zajęcia intelektualne i działalność charytatywną nad wygodę materialną. „Mogłyby umrzeć z głodu, ale umarłyby z głodu jako szlachcianki i intelektualistki” - pisze Susan Cheever w Louisa May Alcott: Biografia osobista .
Amos Bronson Alcott, ojciec Louisy, był prawdziwym wielokrotnym łącznikiem: jego tytuły obejmowały nauczyciela, reformator edukacji , filozof, poeta, autor, psycholog dziecięcy i nie tylko. Alcott, kluczowy członek grupy transcendentalistów, był blisko takich myślicieli jak Ralph Waldo Emerson, Henry David Thoreau i autor Nathaniel Hawthorne.
Amos Bronson Alcott
Wikimedia CommonsAmos był wieloma rzeczami, ale nie był dostawcą. `` Jak to ujęła Louisa, był mężczyzną w balonie, a jego rodzina trzymała liny próbujące utrzymać go na Ziemi '' - powiedział uczony Alcott Powiedziała Harriet Reisen NPR . W pewnym momencie przeniósł się z rodziną do utopijnej komuny.
Matka Alcotta, Abigail May, pochodziła z wybitnej rodziny z Nowej Anglii (pochodziła od jednego z sędziów procesu Salem Witch— że rodzaj rodziny). Abigail, jedna z pierwszych opłacanych pracowników socjalnych w historii, była dostrojona do niesprawiedliwości na świecie. Była także długoletnią zwolenniczką praw kobiet i prawa wyborczego, a nawet prowadziła kampanię na rzecz równych praw politycznych w społeczeństwie. Konstytucja stanu Massachusetts .
Co więcej, zarówno Abigail, jak i Amos byli gorliwymi abolicjonistami. Ich dom służył jako miejsce na kolei podziemnej.
Abigail i Amos razem zaszczepili swoje zasady swoim czterem córkom. Na przykład scena poranka bożonarodzeniowego w Małe kobiety , w którym dziewczyny oddają śniadanie zubożałym Hummelom , opiera się na rzeczywistym wydarzeniu. „Kiedyś zanieśliśmy śniadanie głodującej rodzinie; raz pożyczyliśmy sąsiadowi cały nasz obiad nagle nieprzygotowany przez dostojnych gości ”, Alcott napisał do przyjaciela .
„Prawdziwa” Meg chciała zostać aktorką.
Pomimo wychowania w rodzinie o tak radykalnie liberalnych zasadach, Anna Bronson Alcott, pierworodna córka rodziny, wpasowała się w konwencjonalne wiktoriańskie zasady tamtych czasów. Według oficjalna strona Louisy May Alcott Anna była posłuszna, ofiarna i właściwa. Krótko mówiąc, była wzorową córką i została wzorową żoną.
Miała jednak sekretny sen: Anna chciała zostać aktorką. Anna szczególnie uwielbiała grać w dramatach swojej siostry Luizy. Siostry razem pomogły w utworzeniu Związku Dramatycznego Concord; ostatecznie, to gdzie Anna poznała swojego męża, Johna Bridge Pratta.
W przeciwieństwie do swoich młodszych sióstr Anna nie kontynuowała poszukiwań artystycznych. Ona i John mieli razem dwóch synów, a Anna została matką pozostającą w domu (jeden z jej synów skończył zmieniając swoje nazwisko od Pratta do Alcotta z powodu jego słynnej ciotki). Ale Gerwig's Małe kobiety składa hołd ambicjom Anny. Pod koniec filmu Meg prowadzi lekcje dramatu.
Louisa May Alcott zrobiła to, czego Jo nie mogła.
Podczas tworzenia Małe kobiety Najbardziej zapadająca w pamięć bohaterka, Alcott miał wyjątkową muzę: siebie.
Louisa May Alcott
Wikimedia CommonsPodobnie jak Jo, Alcott chciał zostać autorem od najmłodszych lat. `` Jo March najbardziej przypomina swojego twórcę w płodności jej wyobraźni '' - pisze Harriet Reisen w Louisa May Alcott: Kobieta za małymi kobietami . „Podobnie jak Jo, młoda Louisa May Alcott płonęła geniuszem, snując w jednej minucie opowieści o morderstwach i zdradzie, w następnej bajki i sentymentalną poezję”. Podobieństwa są ciągłe: ona i Jo pisały nudne thrillery, pracowały jako guwernantki.
Zawsze miała duże ambicje: Według jej własnych dzienników z dzieciństwa Celem Alcotta było być „bogatym, sławnym i szczęśliwym przed śmiercią”.
Alcott odniósł sukces - i właśnie tam rozbiega się jej droga do Jo. Podczas gdy Jo March wychodzi za mąż i pozostaje w kręgu rodzinnym, Alcott uderzył i prowadził prawdziwie niezależne życie. Pozostała niezamężna, w przeciwieństwie do swojej bohaterki.
Gerwiga Małe kobiety zaciera granice między Alcottem a jej ukochaną bohaterką. Na naszych oczach widzimy, jak Jo (bohaterka) otrzymuje zakończenie, którego Alcott (kobieta) zawsze dla niej życzył.
LikeBeth z Małe kobiety Lizzie Alcott spotkała tragedię w młodym wieku.
Alert spoilera: Beth March, trzecia siostra w Małe kobiety , jest trwale osłabiony po zarażeniu się szkarlatyną. W końcu umiera z powodu choroby jako nastolatka.
Alcott oparł Beth na swojej młodszej siostrze, Elizabeth „Lizzie” March (nadała tej postaci nawet imię swojej siostry, ale inny przydomek). Podobnie jak Beth, Lizzie zachorowała na szkarlatynę po pomocy biednej rodzinie. Zmarła w 1835 roku w wieku 22 lat.
Wilson WebbZdjęcia Sony Podczas gdy Beth ma nienaturalnie pogodne podejście do swojej choroby, Lizzie głośno cierpiała. W Louisa May Alcott: Biografia osobista - podkreśla biograf Alcott Susan Cheever dystans między prawdziwą a fikcyjną Beth : „Beth ma cichą, godną śmierć, śmierć fikcyjną. Chociaż młoda Lizzie Alcott była wdzięczną, spokojną kobietą, nie miała tyle szczęścia. 22-latka, której choroba zniszczyła jej ciało tak, że wyglądała jak kobieta w średnim wieku, zaatakowała swoją rodzinę i swój los ze złością, której nigdy wcześniej nie okazywała ”.
Abigail May Alcott Nieriker stała się cenioną malarką.
Dzisiaj, Abigail May Alcott jest sławna za bycie inspiracją Małe kobiety to Amy, najmłodsza siostra Jo (i rywalka). Amy jedzie do Paryża, aby studiować malarstwo, ale ostatecznie decyduje, że nie należy do najlepszych i całkowicie porzuca tę pogoń.
Louisa May Alcott: Kobieta za małymi kobietami (John MacRae Books)44,00 $ KUPUJ TERAZ Podczas gdy Amy rezygnuje z kariery malarskiej, May nie ustaje w pogoni za nią. Studiowała w School of the Fine Arts w Bostonie i podróżowała do Paryża. Później jej zamożna starsza siostra sfinansowała trzy kolejne wyjazdy do Europy.
Jednak Alcott nie wydawał się traktować kariery swojej siostry poważnie. We wstępie, dla którego napisała Książka szkiców Concord z maja 1869 roku Alcott napisał: „Te szkice z teczki studenta nie mają żadnej wartości jako dzieła sztuki, ale są jedynie cenne jako pamiątki”.
Kiedy więc dostała swój wielki przełom - przyjęcie obrazu do Salonu Paryskiego - w 1877 roku, May napisał „Kto by pomyślał, że takie szczęście i tak mocny dowód na to, że Lu nie monopolizuje wszystkich talentów Alcotta”. Jej obraz został wybrany spośród znanych malarzy, takich jak Mary Cassatt.
May był szczęśliwy jako artysta pracujący w Paryżu. W 1878 roku wyszła za mąż za szwajcarskiego biznesmena i muzyka Ernesta Nierikera (nie Laurie). Według jej dziennika żyli „idealnym życiem - malarstwem, muzyką i miłością”.
Rok później, w 1879 roku, urodziła im się córka Louisa May, zwana Lulu. Niestety, maj zmarł siedem tygodni po porodzie. Lulu została wysłana do swojej ciotki, Louisa May w Bostonie. Sama Alcott zmarła dziewięć lat później, w 1888 roku. Potem wróciła do Europy.
Prace May są prezentowane w Orchard House, domu rodzinnym Alcottów w Concord w stanie Massachusetts.
Laurie jest inspirowana przez dwie różne osoby.
Podczas gdy wszystkie siostry Marcha odpowiadają jednej z rzeczywistych sióstr Alcotta, inspiracja dla Laurie jest mniej prosta. Początkowo Alcott powiedziała, że oparła Laurie młody Polak Władysław Wiśniewski, z którym wędrowała po Paryżu (bez opieki!) w 1865 roku.
Wilson WebbZdjęcia Sony Jednak Laurie jest połączeniem dwa mężczyźni z dzieciństwa Alcotta. Drugi jest Alfred „Alf” Whitman , który przybył do Concord w stanie Massachusetts w 1857 roku, gdy miał 15 lat i nawiązał bliską przyjaźń z dziewczętami Alcott. Razem utworzyli Concord Dramatic Union. Chociaż Whitman był w Concord tylko przez rok, on i Alcott zostali przyjaciółmi na całe życie.
Ta zawartość jest importowana z {embed-name}. Możesz znaleźć tę samą treść w innym formacie lub możesz znaleźć więcej informacji w ich witrynie internetowej.Miesiące rok później Małe kobiety została opublikowana, Alcott wyznał Whitmanowi, że również znalazł się w powieści. - Umieściłem cię w mojej historii jako jednego z najlepszych i najdroższych chłopaków, jakich znałem! „Laurie” to ty i mój polski chłopak [razem]. Ty jesteś trzeźwą połową, a mój Władysław ... to wesoła wirująca połowa. Alcott napisał .
Aby uzyskać więcej sposobów na najlepsze życie i wszystkie rzeczy Oprah, zarejestruj się w naszym biuletyn !