6 grup, które mogą Cię przekonać do przyłączenia się do klubu książki
Książki
Cody Pickens Jasne, sprzyjają przyjaźniom (i pewnej ilości spożycia wina). Ale kluby książki zwiększają również nasze współczucie, wzmacniają naszą więź z otaczającym nas światem, a może nawet utrzymują nas w formie. Dołącz do nas, gdy odkrywamy wspólnotę, która może być głęboka poza słowami.
Pożerałem książki, odkąd byłem dzieckiem, i wiele z nich zmieniło moje poglądy. Ale tak się dzieje po Czytałem, że zmieniło to moje życie: rozmowa, którą prowadzę z osobą, której pożyczyłem książkę, a której związek z nią mówi mi coś o tym, kim ona jest; pokrewieństwo z innymi czytelnikami, którzy pokochali tę historię, i radość z zajmowania nimi świata. Nic więc dziwnego, że wychodzę ze spotkań klubu książki z poczuciem, że jestem podłączony do gniazdka elektrycznego, mój umysł pulsuje energią i pomysłami - a moje teraz pełniejsze serce jest równie niespokojne.
Wcześniej wypadłem z trzech klubów książki. Był ten, którego nienawidziłem
wszystkie książki, tę, w której kochałem książki, ale nienawidziłem, że nikt o nich nie mówił, tę, w której pojawiłem się późno na moje pierwsze spotkanie i na zawsze otrzymywałem bierno-agresywne e-maile od jej prezesa. A potem znalazłem Loose Women.
Pięć lat temu spotkałem się ze starym kumplem, który zaprosił mnie do klubu, który założyła po zauroczeniu Bridget Jones’s Diary. Nie znałem żadnej z pozostałych 20 kobiet, ale wkrótce zdałem sobie sprawę, że poważnie traktują książki. Luźne kobiety wymieniają się miękkimi okładkami podczas lunchu, masowo chodzą na lektury i spotykają się co miesiąc bez przerwy. Gospodarze przygotowują obiad lub po prostu każą wszystkim udać się do baru. Pierwsza zasada to „brak presji”. Trzymaj to luźno. (Dlaczego, co zrobił ty myślisz, że nazwa miała na myśli?)
Powiązana historia
Wszystkie 86 książek w Oprah's Book Club Pewnego razu członek pokazał nam książkę, którą kupiła, aby wyjaśnić córce seks; kilka Loose Women szybko kupiło kopie To jest takie niesamowite! uzbroić się do „rozmowy”. Już nie współzależny zrobił tyle obchodów, że nie wiemy, kto ma naszą wspólną kopię.
Na czym budowane są relacje, jeśli nie na empatii?
Ale nasza bliskość to nie tylko książki. Kiedy przeżyliście miłość, stratę, ból, wściekłość, śmierć, żal i niemożliwą radość z niezłomną grupą współczujących dusz - nieważne, że dramat wydarzył się tylko na stronie - jesteście ze sobą związani. Tak więc w dobrych i złych czasach opieramy się na sobie. Wypożyczamy stroje na wesela, przychodzimy na pogrzeby, wzajemnie chrzestnych. Myślę, że mamy podziękować naszemu klubowi książki. Kiedy mówimy o postaciach, debatujemy, co zrobilibyśmy na ich miejscu, iw ten sposób możemy faktycznie - wymiernie! - zwiększyć naszą empatię.
Na czym budowane są relacje, jeśli nie na empatii? Czytanie- dzielenie się - czytanie wydaje się przygotowywać nasz mózg do przyjaźni, tolerancji i zrozumienia. Jak często w życiu mamy szansę, by z szacunkiem się nie zgodzić - nie mówiąc już o tym przy talerzu serów - a potem radośnie powiedzieć: „To była niezła zabawa, do zobaczenia w przyszłym miesiącu!”?
Jeśli to czytasz, możesz należeć do klubu książki. Jeśli nie, mam nadzieję, że wkrótce. Może to zająć kilka prób, ale nie poddawaj się; jeśli będziesz szukać dalej, znajdziesz swoich ludzi. Podążaj za nimi do wyimaginowanych światów - i trzymaj się ich również w tym. Kto wie, jakie zwroty akcji mogą wyniknąć?
1. Zostanie Jane Austen
Zawrotna, dziesięcioletnia przejażdżka jednego klubu pociągiem Jane Austen.
Cody Pickens W 2007 roku jechaliśmy z mężem do Santa Cruz w Kalifornii na 30. rocznicę (planowaliśmy jechać tam kolejką górską 30 razy), kiedy otworzyłem jego prezent. To była powieść Austenland , autorstwa Shannon Hale, którą kupił po obejrzeniu przeze mnie dziesiątek adaptacji Jane Austen. Uwielbiałem tę książkę, która opowiada o Austen, która ma obsesję na punkcie Austen, i jakoś o niej opowiadałem, i pożyczyłem ją znajomym, którzy też ją pokochali. Spotkaliśmy się, aby o tym porozmawiać, rozmawiając o naszym własnym podziwie dla Jane: przyjęcia herbaciane! Filmy z przystojnymi Brytyjczykami!
Wtedy zdaliśmy sobie sprawę, że tak naprawdę nic nie wiemy o Jane Austen.
Co najwyżej przeczytaliśmy Duma i uprzedzenie . Zrobiliśmy quiz online na temat jej twórczości i nie udało nam się. Byliśmy analfabetami! Ale dzielny. Dlatego utworzyliśmy klub książki wokół jej powieści, nazywając go Becoming Jane Austen. (Kupiliśmy też Jane Austen dla opornych , aby być dokładnym.)
Na początek wybraliśmy Emma losowo; niewiele wiedzieliśmy, jest to trudne i niezbyt lubiane. Ale wytrwaliśmy, a potem metodycznie przeszliśmy przez twórczość. ( Perswazja jest naszym ulubionym; Mansfield Park wymagało trochę ponownego przeczytania, ale doszliśmy.) Wszyscy wyrosliśmy na wielkich fanów Austen, tym razem naprawdę.
Duma i uprzedzenie Kupuj teraz 
Emma Kupuj teraz 
Perswazja Kupuj teraz 
Mansfield Park Kupuj teraz A potem skończyliśmy - Austen napisała tylko sześć głównych dzieł - ale zbyt dobrze się bawiliśmy, żeby przestać. Kontynuowaliśmy więc z innymi klasykami napisanymi przed 1920 rokiem: Dzwonnik z Notre-Dame (wśród naszych najbardziej dzielących), Frankenstein (wspaniale - rozmawialiśmy o tym w Halloween!), Jane Eyre (uwielbialiśmy to; kto tego nie lubi?), Rebecca (łamacz reguł, ponieważ został opublikowany w 1938 r.), Szkarłatny Pimpernel (pojawiły się trzy osoby i tylko jednej naprawdę się to podobało). Utrzymujemy żywe życie - dla Daleko od szalonego tłumu , mieliśmy angielski piknik wiejski, godny zdjęć w czasopismach; dla Dawid Copperfield , ktoś przebrał się za pannę Betsey i ścigał wszystkich miotłą. Od samego początku często się przebieraliśmy; kiedyś wszyscy siedzieliśmy i robiliśmy czepki z epoki regencji, które teraz nosimy na każdym spotkaniu. Kogo to obchodzi, jeśli nie są odpowiednim nakryciem głowy Pokój z widokiem (nie złapał nas)? Kiedy jesteś Jane, zawsze jesteś Jane .— Lynne Marcus, Modesto, Kalifornia
2. Klub Cichej Książki
Filozofia tego klubu książki: więcej rozdziałów, mniej rozmów.
Cody Pickens Wszystko zaczęło się od mojego uroczego koszmaru dziecka, które prawie nigdy nie spało. Nie było nadziei na relaks w domu; Musiałem usunąć się z domu, żeby zrobić sobie przerwę. Mieszkam w San Francisco, a dwie przecznice dalej jest francuska restauracja o nazwie Bistro Central Parc. Cztery przecznice dalej była moja przyjaciółka Laura Gluhanich. Od czasu do czasu zostawiam męża z synem i uciekam - do bistro i do Laury, żeby porozmawiać o czytanych przez nas książkach. A raczej nie czytać. Byłem w klubie książki i narzekałem, że nie mogę skończyć książek. Całe życie byłam czytelniczką i ta część mojej tożsamości została przejęta przez macierzyństwo.
Powiedziałem Laurze: „Chcę klubu książki, w którym nie ma przypisanej lektury, nie musisz rozmawiać ani być wnikliwym, a możesz po prostu pić wino i po cichu czytać”.
Powiedziała: „Podoba mi się ten pomysł. Zróbmy to.'
Tak więc w 2012 roku założyliśmy dwuosobowy klub książki, spotykający się co kilka tygodni, przynosząc ze sobą dowolną książkę. Wspomnieliśmy o tym znajomym. „To brzmi niesamowicie”, mówili. 'Mogę przyjść?' Powiedzielibyśmy: „Jasne”. Przyprowadzali przyjaciół, a ich przyjaciele też. Wkrótce nie mogliśmy zmieścić się w bistro - musieliśmy przenieść się do baru z kanapami, a później do bogatego lobby hotelu Palace. Nazywaliśmy się Silent Book Club (i nieoficjalnie Introvert Happy Hour). Kiedy jeden z członków przeprowadził się do Brooklynu, rozpoczęła tam rozdział. Postanowiliśmy zachęcić więcej ludzi do rozpoczynania rozdziałów, publikowania na Facebooku i Meetupie, a teraz są wszędzie SBC. Grupa londyńska spotyka się w parku. Jeden rozdział jest trzeźwy, więc zbierają się w lodziarni. Inny, w Ohio, spotyka się tylko w restauracjach typu fast food.
Ludzie czasami pytają mnie: „Dlaczego miałbym wychodzić z domu i poczytać?” Mówię: Czasami chcesz dzielić tę samą przestrzeń z ludźmi o podobnych poglądach, być w świecie, ale wyrzeźbić dla siebie czas. I oczywiście nie jest całkowicie cichy. Przez pierwsze pół godziny dwugodzinnego spotkania większość ludzi rozmawia o książkach. To może wiele prowadzić. Nadal prowadzę rozdział w San Francisco w księgarni w Haight-Ashbury, a pewna kobieta przyjeżdża od lat - najpierw ze swoim chłopakiem, którego potem poślubiła, a teraz się spodziewają - i stała się dobrą przyjaciółką. Te połączenia są cudowne. Prawie tak cudowne, jak znalezienie sposobu na uczynienie czytania niepodlegającą negocjacjom częścią twojego życia .— Guinevere de La Mare, San Francisco
3. Atria w porcie Roslyn
Grupa starszych miłośników książek czyta, pamięta i wścieka się nawzajem.
. Dzisiejszy harmonogram o godz Atria w porcie Roslyn , elegancki dom spokojnej starości na Long Island, obejmuje zajęcia Silver Sneakers, pokaz Cider House Rules, występ ksylofonisty, a w salonie, obok migoczącego kominka, szalenie popularny klub książkowy Atria.
Pisarka Lynda Aron prowadzi grupy książkowe w społecznościach emerytów w całym Nowym Jorku, w tym w Atrii. (Jej najstarszy członek Atria Hudson ma 102 lata; większość z nich to osoby w wieku 70 i 80 lat). Przed spotkaniem kobieta podchodzi do Arona i mówi: „Jaki jest następny wybór? Czy nie możemy przeczytać czegoś szczęśliwego? ”
Aron uśmiecha się, po czym zwraca się do dwudziestu dwudziestu osób, które siadają w fotelach i skubią ciasteczka. „Dobra literatura jest napędzana konfliktem” - mówi. Dzisiejszy wybór, Jeannette Walls Szklany zamek , to wspomnienie z dzieciństwa naznaczonego biedą i alkoholizmem. Aron pyta: „Jaka była jedna z głównych emocji, z którymi żyła Jeanette?”
Szklany zamek: wspomnienie Kupuj teraz „Wstyd” - mówi Herb, jedyny człowiek i przeciwnik grupy, którego późniejsza obrona ojca alkoholika Wallsa spotyka się z przewracaniem oczu.Szczupła kobieta z fryzurą pixie uważa, że książka jest nieco przesadzona. „Czuję, że jest upiększony” - mówi. „Poszli do zoo, a ojciec pozwolił jej bawić się gepardem? Nie widzę, żeby ojciec lub matka to robili ”.
„Cóż”, mówi Aron, „czy kiedykolwiek spotkałeś takiego ojca lub matkę?” Kobieta myśli, a potem przyznaje, że nie. Grupa poświęca chwilę na zgłębianie natury pamięci. „Porozmawiaj tutaj z wdowami, a każda z nich miała najlepszego męża” - mówi kobieta w poliestrowych spodniach. „Proszę, nikt nie miał bękarta za męża? Ludzie romantyzują ”.
„Byłem dobrym mężem” - mówi Herb.
Do tej pory oczy jednego członka się zamknęły, a inni wydają się zagubieni w zadumie. Dla niektórych celem tych spotkań jest bliskość - słuchanie tupotu, miłe przebywanie w pobliżu innych. Ale niektórzy są podekscytowani materiałem. „Wziąłem kurs pamiętnikowy” - mówi wątpiący w geparda - „i każdy miał dziwne rzeczy. Czy nikt, kto miał normalne dzieciństwo, nie napisał pamiętnika? ”
Aron pyta: „Jakie jest normalne dzieciństwo?”
To zasługuje na kilka przytaknięć. „Rozmawialiśmy o tym” - mówi Aron. „Jak każdy dostaje rzeczy, z którymi musi sobie radzić w ciągu całego życia. Czy ktoś tutaj miał łatwą przejażdżkę prosto? ”
W tym ciepłym pokoju, w którym wszyscy znają wszystkich - i wszyscy pragną pozostać przywiązani do świata - członkowie klubu potrząsają srebrnymi głowami nie. Katie Arnold-Ratliff
4. Klub Książki Doświadczeń Pacjentów
Lekarze, pielęgniarki i personel szpitala znajdują nowy sposób na odnoszenie się do pacjentów: czytaj książki o tym, jak to jest być jednym z nich.
. Sala konferencyjna na piątym piętrze w Tisch Hospital w Nowym Jorku jest łagodnie elegancka;
jego ogromne okna wychodzą na inny nijakie, lśniący budynek po drugiej stronie First Avenue. Klimatyzator drony. Na stole jest 20 miejsc, a każde krzesło w barwinkowym odcieniu jest wypełnione, podobnie jak te, które stoją wzdłuż wyłożonej tablicą ściany, na której znajduje się ogromny zegar cyfrowy: Tutaj czas jest wszystkim. Wydaj je dobrze, a możesz uratować życie. Spędź to źle - pośpiesz się z historią medyczną, przeocz jakiś objaw - a możesz zniszczyć, a nawet zakończyć to życie. I tak dzisiaj zebrało się 32 lekarzy, pielęgniarek, administratorów, pracowników socjalnych, kapelanów, strategów PR i innych pracowników, aby przypomnieć o istocie ich pracy: o ludziach, których losy są w ich rękach.
Klub Książki Doświadczeń Pacjentów czyta o ludziach z różnego rodzaju dolegliwościami: fizycznymi, psychicznymi, sytuacyjnymi. Grupa przeczytała Bycie śmiertelnym , traktat o opiece u schyłku życia napisany przez chirurga-autora Atul Gawande, MD ; the Margaret Edson gra Wita o kobiecie z terminalnym rakiem jajnika; oraz powieść uhonorowana nagrodą Pulitzera Druciarze , autorstwa Paula Hardinga, o mężczyźnie na łożu śmierci. Każda dyskusja obejmuje typowe zajęcia grupy książkowej - punkty fabularne i zwroty akcji, postacie kochane lub nienawidzone - ale ostatecznie powraca do lekcji książki o tym, jak najlepiej dbać o ludzi.
Głównym tematem ich dyskusji jest teraz Wieśniaka Elegia , Wspomnienia J.D. Vance'a o trudnej młodzieży w Pasie Rdzy i, dla wielu ekspertów, wgląd w światopogląd białej klasy robotniczej w Ameryce. Jak dotąd rozmowa grupy dotyczyła lęku klasowego i umierającego amerykańskiego snu. Teraz jak zawsze wraca do opieki zdrowotnej. Dolegliwość, na którą cierpi bohater i jego rodzina, jest dobrze znana: bieda.
„To przypomina mi to, co widzimy cały czas” - mówi moderator i założyciel grupy, Katherine Hochman, MD , pokrytą laboratorium kulą energii z klinem niesfornych włosów, która służy jako krzesło pomocnicze szpitala, zapewniające wysoką jakość opieki. „Społeczne determinanty zdrowia, prawda? Jak możesz pomóc osobie bezdomnej, która często się tu pojawia? Znajdź mu dom. Potem przestaje wracać, bo może o siebie zadbać ”.
Druciarze Kupuj teraz Noszący blezer administrator mówi: „Możesz udzielić wszelkiej pomocy medycznej, ale jeśli nie zajmiesz się podstawowymi problemami…” Urywa, jej uwaga została sformułowana. „Racja”, mówi szef medycyny ratunkowej odwiedzający z Brooklynu, którego telefon komórkowy pilnie dzwoni. „Ale pytanie brzmi: jaka jest w tym rola systemu opieki zdrowotnej? Uzyskiwanie pomocy prawnej, pomocy żywnościowej? ”
„Patrzę na was, pracownicy socjalni” - mówi Hochman.
Jeden pracownik socjalny przy stole, kobieta w kwiecistej marynarce, mówi stanowczo: „Te podstawy to opieka zdrowotna”.
Kobieta w marynarce zaczyna wypowiadać się przeciwko odwiecznym (i obalonym) narzekaniu, że niektórzy ludzie oszukują służby społeczne, korzystając z rządowej darmowej przejażdżki. Hochman cofa dyskusję, przenosząc ją z politycznej na osobistą.
„Jak ta książka zmieniła zrozumienie ludzi?” ona pyta. „Czy możemy zastosować cokolwiek z tego do naszych pacjentów - którzy wprawdzie nie są z Kentucky i Ohio?”
Mówi cicho kobieta ubrana w fioletową smycz NYU. „Mimo że autor wyjechał do Yale, wciąż zdarzają się przypadki, kiedy wraca do swojego wychowania. Jeśli dowiemy się, skąd pochodzą pacjenci, może nam to pomóc spotkać się z nimi tam, gdzie się znajdują ”.
„Nie znasz czyjejś historii, dopóki nie pozwolisz im opowiedzieć”.
Następnie spóźniony internista mówi: „Wszystko, co przyniosą ze sobą, jest ważne w przedstawieniu choroby. Ważne jest, aby zawsze rozumieć ich czynniki społeczne… ”
„Naprawdę biorąc wspaniałą historię społeczną”, dodaje Hochman, „i nie oceniając”.
„Słuchając tego, co mówią, ale także nie mówią” - mówi internista, kiwając głową.
Młoda kobieta siedząca na skraju pokoju, do tej pory milcząca, krystalizuje najbardziej istotny element rozmowy. „Nie znasz czyjejś historii” - mówi - „dopóki nie pozwolisz im opowiedzieć”.
Teraz gigantyczny zegar wskazuje 1:00 i nadszedł czas, aby wszyscy wrócili do laboratoriów i rund, dawek i wyników końcowych. W tym szpitalu, jak w każdym innym szpitalu, potrzeby pacjentów są czasami przyćmione przez samą ilość pracy, presję precyzji, z jaką każdego dnia stykają się wszyscy pracownicy. Ale dzięki kilkudziesięciu oddanym czytelnikom dzisiejszy dzień może wyglądać trochę inaczej .— K.A.R.
5. Klub Chodzącej Książki w Elgin, Illinois
Czytanie mogą czyń ciało dobrze.
. W środy Walking Book Club of Elgin, Illinois , okrąża ścieżkę rec center - lub, gdy jest ciepło, spaceruje wzdłuż rzeki Fox - i omawia strony tygodnia. Jak mówi jeden z członków: „Nie można dokładnie nabrać formy, spacerując raz w miesiącu”, więc grupa dzieli każdą książkę na cztery części i zajmuje się jedną na tydzień. Takie podejście dodaje trochę napięcia, ponieważ członkowie rywalizują, przewidując zwroty akcji. Stąd wielka zasada: brak czytania z wyprzedzeniem - nawet jeśli oznacza to poproszenie małżonka o ukrycie bardziej wciągających osób przewracających strony .— Rachel Bertsche
6. Mówiąc woluminy
Słuchanie w klubie książki dla niewidomych.
. Program radiowy Speaking Volumes rozpoczyna się kilkoma taktami plinky bossanova, po których następuje uśmiechnięty głos Carol Sarafcon: „Jeśli dołączasz do nas po raz pierwszy, witaj. Jeśli jesteś jednym z naszych stałych członków, witaj ponownie ”. Może słuchasz, jesz obiad lub bierzesz kąpiel - pokaz jest emitowany o 20:00. pierwszy wtorek miesiąca, czas na posiłek i odpoczynek. A może słuchasz po spacerze z psem przewodnikiem. Speaking Volumes to klub książki przeznaczony dla określonej publiczności: osób niedowidzących.
powiązane historie
25 gwiazd ujawnia swoje ulubione książki 
5 książek autorek inspirowanych prawdziwą zbrodnią 
12 najlepszych rekomendacji dotyczących powieści romantycznych Program jest produkowany przez Audio Journal, organizację z Worcester w stanie Massachusetts, której wolontariusze pomagają niedowidzącym słuchaczom być na bieżąco z bieżącymi wydarzeniami, czytając lokalne i krajowe wiadomości, magazyny i opisy wydarzeń kulturalnych w radiu. Ale jej szerszą misją jest zapobieganie izolacji w tej społeczności, do której wkracza klub książki. Wybierając tytuły nagrane jako audiobooki i ogłaszając je z dużym wyprzedzeniem, grupa zapewnia, że każdy może śledzić dyskusję. Jak wyjaśnia dyrektor Audio Journal Vince Lombardi (bez związku z legendą futbolu), z prawie 5000 osób, które są prawnie niewidome w środkowym Massachusetts, większość urodziła się ze wzrokiem i straciła go w wyniku starzenia się, kontuzji lub choroby. „Spory odsetek to czytelnicy, a wielu z nich chodziło do klubów książkowych” - mówi. „To zostało im odebrane. Możesz sobie wyobrazić, jak by to było ”.
Niedawno wolontariusze Audio Journal - Sarafcon i pięciu innych bibliofilów - transmitowali dyskusję na temat potęgi prawdziwej zbrodni Davida Granna Killers of the Flower Moon . Pojawiły się pochwalne komentarze na temat jego szybkiego tempa i historycznego rygoru, a publiczność pozostawała w centrum uwagi przez cały czas, z opisami zdjęć książki i ocenami narratorów - mężczyzn i kobiet.
Po ogłoszeniu przyszłych selekcji - The Chalk Man C.J. Tudora; powrót do przeszłości Toma Wolfe'a Ognisko próżności ; Jesmyn Ward jest potężny Śpiewaj, niepogrzebany, śpiewaj - bossa nova znowu się rozpoczęła, sygnalizując koniec. Ale być może dla kilku nowych słuchaczy w krainie radiowej to był dopiero początek .— K.A.R .
Aby uzyskać więcej sposobów na najlepsze życie i wszystkie rzeczy Oprah, zapisz się do naszego newslettera!
Ta zawartość jest tworzona i obsługiwana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom w podaniu ich adresów e-mail. Więcej informacji na temat tej i podobnych treści możesz znaleźć na stronie piano.io Reklama - Kontynuuj czytanie poniżej