Starożytne rzymskie święta, uroczystości i święta (L–O)

Luperci, czyli kapłani Lupercusa, używali biczów z koziej skóry do uderzania kobiet podczas Luperkalii. Uważano, że sprzyja to płodności i zdrowemu porodowi.

luperkalia

Słynny: 15 lutego

Podczas Lupercalii, celebranci zbierali się w grocie zwanej Lupercal na Palatynie, gdzie według lokalnej tradycji bracia bliźniacy Romulus i Remus (mityczni założyciele Rzymu) zostali wykarmieni przez wilka.

W ramach ceremonii wierni składali w ofierze bogom Luperkowi i Faunusowi kozy i psy. Luperci, kapłani Lupercusa, nosili kozie skóry na ciałach i smarowali twarze ofiarną krwią kóz. Następnie biegali dookoła i bili kobiety rzemieniami z koziej skóry. Uważano, że ta praktyka Luperci podczas Luperkalii zapewnia płodność kobiet i łatwy poród. Februa, nazwa rzemieni z koziej skóry, oznaczała narzędzie oczyszczenia. Stąd pochodzi nazwa lutego.

Istnieje ograniczona liczba dowodów sugerujących, że Lupercalia ustanowiła precedens dla współczesnych zwyczajów walentynkowych. W ramach ceremonii biesiadnicy wrzucali imiona dziewcząt do pudełka i pozwalali chłopcom je wyciągnąć, w ten sposób łącząc je w pary aż do następnej Luperkalii.

Mamuralia oddała hołd legendzie o wygnanym kowalu, który został wygnany z miasta przez jego mieszkańców.

Mamuralia

Słynny: 14 marca

Legenda głosi, że Mamurius był kowalem, którego wypędzono z miasta, ponieważ tarcze, które wykonał dla rzymskich żołnierzy, nie były w stanie ich chronić, gdy zastąpiły świętą tarczę, która spadła z nieba na ziemię.

Inna legenda mówi, że Mamurius, którego imię było oczywistą odmianą Marsa, symbolizował stary rok i dlatego został wypędzony w przeddzień pierwszej pełni księżyca nowego roku. Mamuralia, która odbyła się 14 marca, obejmowała rytuał polegający na wypędzaniu przez ulice i poza miasto mężczyzny noszącego wyłącznie skóry zwierzęce, jednocześnie bijąc go długimi kijami.

Najbardziej niezwykłym aspektem Mamuralii było to, że było to jedyne święto, które miało miejsce w dniu parzystym. Według niektórych uczonych, Mamuralię zaobserwowano pierwotnie 15 marca, czyli idów, ale została ona cofnięta o jeden dzień, aby umożliwić ludziom udanie się na wyścigi konne w Equirria i na festiwal Anny Parenny, które były również obserwowane na 15.

Pomimo tego, że jest jedną z mniej znanych bogiń, Mater Matuta był obchodzony corocznie podczas Matralii.

Marcus Cyron, CC-BY-SA-3.0-migrowany przez Wikimedia Commons

Matralia

Słynny: 11 czerwca

Matralia odbyła się na cześć Mater Matuty, bogini światła świtu i porodu. Pomimo tego, że jego bóstwo nie jest często wymieniane w mitologii, kult Mater Matuta był dobrze ugruntowany w starożytnym Rzymie. Uważano, że świt to najszczęśliwszy czas na poród. W święcie, które obchodzono w świętym sanktuarium Matuty w okrągłej świątyni zwanej Forum Boarium, mogły brać udział tylko matrony i kobiety urodzone na wolności.

Podczas Matralii tylko żona z pierwszego małżeństwa była upoważniona do przebierania się na obraz bogini. Niewolnicom nie wolno było wchodzić do świątyni, z wyjątkiem jednej, której celowo pozwolono wybiegać po tym, jak została uderzona w twarz.

Wierniczki modliły się głównie w imieniu swoich siostrzenic i siostrzeńców, ponieważ ich własne dzieci były postrzegane jako mniej ważne. Składali ofiary z różnych kwiatów i nosili na rękach dzieci swoich krewnych do świątyni.

Matronalia oddawano czci Juno, bogini kobiet.

Matronalia, domena publiczna przez Wikimedia Commons

matronalia

Słynny: 01 marca

Matronalia, znane również jako Matronales Feriae, odbywały się na cześć bogini kobiet Juno. Matronalia obchodzono 1 marca – w rocznicę wzniesienia świątyni bogini. Kult Junony został założony przez króla Sabinów Tytusa Tacjusza, a Matronalia celebrowały uświęcony charakter małżeństwa jako instytucji, a także pokój, który nastał po pierwszych małżeństwach rzymskich mężczyzn z Sabinkami.

Zamężne kobiety zwykle tworzyły procesję do świątyni Junony, gdzie składały ofiary bogini. Kiedy wrócili do domu, otrzymali prezenty od swoich mężów, modlili się o pokój i harmonię w swoim małżeństwie oraz urządzali uczty dla swoich niewolnic.

Diana, bogini łowów, została uhonorowana podczas Nemoraliów.

Niemoralny

Słynny: 13 sierpnia

Nemoralia odprawiano na cześć Diany, bogini łowów, na terytorium Aricji w Nemi, około 16 mil na południowy wschód od Rzymu. Wierzono, że Diana przewodniczy lasom Aricii, gdzie znajdował się zagajnik, zwany nemus, mieszczący słynną świątynię poświęconą bogini. Kapłan Diany nazywano rex nemorensis, czyli królem gaju. Było w zwyczaju, że rex nemorensis był zbiegłym niewolnikiem, który dostał się do swojego królewskiego urzędu, polując i zabijając swojego poprzednika.

Nemoralia wystąpiły w całym Lacjum 13 sierpnia — w dniu, w którym Servius Tullius poświęcił świątynię bogini na Awentynie. Kult Diany miał swoją siedzibę w Aricji, więc to tam świętowano Nemoralia, aby chronić winorośle i drzewa owocowe oraz przywrócić nad nimi władzę.

Według niektórych badaczy chrześcijańskie święto Zaśnięcia, czyli Wniebowzięcia, obchodzone 15 sierpnia, obejmowało błogosławieństwo żniw Nemoraliów. Nie jest niczym niezwykłym w niektórych odłamach dzisiejszego Kościoła Prawosławnego Chrześcijan, że celebrans w tym dniu ofiarowuje Bogu nową pszenicę i ciastka.

Uroczystości w Opaliach składały hołd Ops, bogini płodności.

Leonard Limousin, domena publiczna przez Wikimedia Commons

Opalia

Słynny: 19 grudnia

Ops była kolejną boginią płodności, znaną pod wieloma imionami, w tym Rhea, Kybele, Bona Dea, Magna Mater, Thya i Tellus. Wyszła za Saturna i urodziła mu dziecko, które nazwała Jowiszem. Ops często pojawiała się jako opiekunka trzymająca bochenek chleba w lewej ręce i wykonująca gest prawą ręką, jeśli oferuje pomoc.

Opalia, obserwowana 19 grudnia, polegała na złożeniu ofiary dla Ops w świątyni Saturna. Właściwie było to tylko jedno z dwóch świąt, które odbyły się na cześć Ops. 25 sierpnia odbyła się druga uroczystość o nazwie Opiconsivia. W okresie Opiconsivia podobna ofiara miała miejsce w Regii (domu króla).

Niektórzy eksperci uważają, że Ops w rzeczywistości nie była żoną Saturna, ale żoną Consusa, innego boga. Na poparcie tej teorii wykorzystano fakt, że Opalia była obserwowana 4 dni po Consualia (15 grudnia), a Opiconsivia była obserwowana 4 dni po uroczystościach ku czci Consusa (21 sierpnia). Tak czy inaczej, faktem jest, że kobiety odegrały ważną rolę w Opalii, ponieważ uważano, że mogą przywoływać Ops, dotykając ziemi.

Więcej starożytnych świąt rzymskich

• Starożytne rzymskie święta, uroczystości i święta A–Fe
• Starożytne rzymskie święta, uroczystości i święta Fg–K
• Starożytne rzymskie święta, uroczystości i święta P–Z

Uwagi

Haunty (autor) z Węgier 19 stycznia 2011 r.:

Wierzę, że tak. Myślę, że to nic high-tech, ale z pewnością dzwonili do siebie. :)

drbj i sherry z południowej Florydy 19 stycznia 2011 r.:

Cześć, Haunty, było tyle festiwali i świąt do zapamiętania, czy pierwsi Rzymianie mieli kalendarze? Planery miesięczne? iTablety? :)