Jak właściwie sobie wybaczyć
Twoje Najlepsze Życie
Getty Images Wszyscy tam byliśmy. Zapomniałeś wysłać prezent ślubny, zdradziłeś sekret, którym nie był twój, a może nawet zrobiłeś coś, co celowo skrzywdziło kogoś innego. A teraz czujesz się jak totalny kretyn. Masz gulę w żołądku i nie możesz przestać odtwarzać sytuacji w swojej głowie. W głębi duszy wiesz, że jesteś lepszy od tego, ale teraz czujesz się, jakbyś był najgorszą osobą na świecie. I nie masz pojęcia, kiedy - a nawet czy - kiedykolwiek będziesz w stanie sobie wybaczyć.
Jednak duszenie się z wyrzutami sumienia nie jest produktywnym sposobem radzenia sobie. Choć może się to wydawać trudne, uwolnienie się od poczucia winy i wstydu jest niezbędną częścią wyjścia z błędu lub zażenowania. Nawet jeśli nie możemy zmienić tego, jak ktoś inny reaguje na sytuację, zawsze możemy zmienić własne nastawienie. Oto, żeby w końcu sobie wybaczyć - a przynajmniej spróbować.
Pamiętaj, że w porządku jest czuć się winnym.
„Każda emocja, jaką posiadamy, służy swojemu celowi” - mówi Jenny Scott z LCSW. „Szczęście mówi nam, że coś idzie dobrze i zachęca nas do łączenia się z innymi. Smutek informuje nas, że coś straciliśmy. To samo dotyczy poczucia winy ”.
Błędy pomagają nam ewoluować w lepszych ludzi.
Kiedy uczymy się doświadczać poczucia winy jako sposobu na otrzymywanie informacji, już uzdrawiamy z naszego błędu. „Poczucie winy pozwala nam wiedzieć, że nasze działania lub zachowania są sprzeczne z naszymi wartościami i przekonaniami” - mówi Scott. „Pomaga nam również naprawić szkody, które mogą pozostać w wyniku naszego wykroczenia lub wypadku”.
Ale zrozum różnicę między poczuciem winy a wstydem.
„Wina ma swój cel. Wstyd nie ”- mówi Scott. Mając poczucie winy, masz tendencję do rozumienia dokładnie, co zrobiłeś źle, dlaczego popełniłeś błąd i jak możesz naprawić sytuację. Nie ma już nic do zrobienia. Wstyd jest nieco trudniejszy. Ze wstydem możesz poczuć się, jakbyś był pod stosem, bez możliwości wyjścia, co nie jest dobrym sposobem na wyleczenie, mówi.
Przyznaj się, że schrzaniłeś sprawę.
Wszyscy mają trudności z przyznaniem się, że zrobili coś złego, ale zaprzeczanie to sposób, w jaki ludzie wpadają w jeszcze głębsze kłopoty. Tylko tyle razy możesz winić spóźnienie w pociągu lub zapomnieć o urodzinach swojej teściowej, ponieważ byłeś „tak zajęty”.
Opanuj swoje błędy.
„Często zaprzeczamy, aby uchronić się przed negatywnymi emocjami, takimi jak wstyd i poczucie winy” - mówi Scott. „I chociaż wygodniej jest wierzyć, że nie zrobiliśmy nic złego, to nigdy nie pomaga w tej sytuacji. Ignorowanie problemu nie oznacza, że zniknie ”. W pewnym momencie (wkrótce) będziesz musiał przyznać się do swoich błędów za to, czym są: nie są to twoje najdumniejsze chwile, ale część twojej ewolucji w kierunku stania się lepszą osobą.
Przeproś każdego, kogo mogłeś skrzywdzić.
Oczywiście pierwszym odruchem będzie prawdopodobnie naprawienie naruszonych relacji lub zaufania. Jedynym sposobem, aby zrobić to poprawnie, jest w pełni przyznać się do winy i przyznać się do winy.
„Przekaż szczere przeprosiny i zrób wszystko, co w Twojej mocy, aby naprawić wszelkie zaległe krzywdy” - mówi dr Ellen Hendriksen, psycholog kliniczny i autorka Jak być sobą: ucisz swojego wewnętrznego krytyka i wznieś się ponad lęk społeczny . Upewnij się, że słuchasz i jesteś otwarty na to, co osoba odpowie, i nie naciskaj ani nie żądaj od niej przebaczenia od razu. Albo nawet kiedykolwiek.
Powiązana historia
Wysłałem 5 codziennych afirmacji znajomych na tydzień „Nie możesz kontrolować, kiedy i czy ktoś ci wybaczy” - mówi Scott. „Ale jeśli zrobiłeś wszystko, co w Twojej mocy, aby to naprawić, możesz przejść dalej”. Daj tej osobie przestrzeń, jeśli o to poprosi.
Daj przestrzeń tym, których skrzywdziłeś.
Wyobraź sobie, jak czułoby się przebaczenie.
Hendriksen proponuje ćwiczenie pozwalające opanować tę złożoną emocję. „Jedyne, co możemy zrobić, to wyobrazić sobie scenę, w której nam wybaczono. Jak się czuje Twoje ciało? Jakie emocje się pojawiają? Jakie działania byś podjął? Żywe wyobrażenie sobie, jak będzie się czuł przebaczenie, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, może pomóc w urzeczywistnieniu prawdziwego wybaczenia samego siebie ”.
Napisz sobie przeprosiny.
Opisz, w jaki sposób okazywałeś innym wyrzuty sumienia i jak planujesz to zadośćuczynić. Zadaj sobie pytanie, co następnym razem zrobisz inaczej, a następnie, jeśli chcesz, przeczytaj na głos to, co napisałeś.
Wiedz, że ten błąd cię nie definiuje.
Nie obawiaj się, mówiąc, że się rozczarowałeś, ale znajdź siłę, wiedząc, że ten jeden błąd cię nie definiuje. Co najważniejsze, pamiętaj, aby być miłym. „Zamiast rozmyślać lub chłostać się poczuciem winy, ćwicz współczucie dla siebie, które obejmuje uspokajanie i coaching, tak jak w przypadku dobrego przyjaciela” - mówi Hendriksen. W końcu, jak wskazuje Hendriksen, „nie można leczyć w środowisku karzącym”.
Ucz się na swoim błędzie.
Jaki sens ma poczucie winy, jeśli nie zmienia to sposobu, w jaki będziesz reagować w przyszłości? „Jeśli myślisz, że jesteś gotowy, zadaj sobie pytanie:„ Dlaczego w tej chwili twoje działanie wydawało się w porządku? ”- mówi dr Scott. „Wszystkie te pytania mają za sobą lekcję i mogą być momentem, którego można się nauczyć”.
Powiązana historia
Czas przestać mówić, że przepraszam Dbaj o siebie psychicznie i fizycznie.
Ponieważ poczucie winy jest tak głębokim uczuciem, może objawiać się na wiele różnych bolesnych sposobów. „Pod względem emocjonalnym możesz czuć się spięty i mieć tę motywację do polepszania sytuacji, nawet jeśli już to zrobiłeś”, ostrzega Scott. „Jeśli zbyt długo nosimy poczucie winy i wstydu, może to spowodować dystans w naszych związkach. Noszony jeszcze dłużej, może zacząć zmieniać nasze postrzeganie siebie i mieć znaczący wpływ na naszą pewność siebie i zdrowie psychiczne ”. Dlatego ważne jest, aby jak najszybciej przeprosić i wybaczyć sobie, a jeśli masz poważne problemy z pójściem naprzód, zwróć się o pomoc do terapeuty.
Powiązana historia
Co należy wiedzieć przed pierwszą sesją terapeutyczną Fizyczne oznaki winy objawiają się podobnie jak lęk - mówi Scott. Objawy to napięcie mięśni, bóle głowy, problemy z przewodem pokarmowym, brak skupienia i koncentracji. Dlatego ważne jest, aby poruszać ciałem, ćwiczyć uważne oddychanie i zdrowo się odżywiać, nawet jeśli masz ochotę ukarać siebie.
Bądź cierpliwy.
To może być najtrudniejsza część. Często, gdy czujemy się zawstydzeni i winni z powodu naszych działań, chcemy, aby wszystko wróciło do normy (zwłaszcza jeśli skrzywdziliśmy ludzi). Ale nie możesz przyspieszyć swoich własnych uczuć, a na pewno nie możesz też zmusić nikogo do szybszego poruszania się po swoich emocjach.
Nie możesz przyspieszyć swoich uczuć. Albo kogokolwiek innego.
„Jesteśmy zwierzętami społecznymi - potrzebujemy towarzystwa innych do przynależności, wspólnoty i zwykłej starej miłości” - mówi Hendriksen. „Kiedy przekraczamy, przyznajemy się do błędu, czując się winni. Jest to sposób na okazywanie empatii, żalu i zrozumienia oraz zapewnienie, że zostaniemy ponownie przyjęci do grupy. Ale czasami prześcigamy się i biczujemy się do punktu, który jest nieproporcjonalny do naszego wykroczenia ”.
Zamiast zastanawiać się nad swoim błędem, spróbuj zaakceptować fakt, że nie możesz zrobić nic innego, aby rozwiązać problem, i wstrzymaj się ze zmartwieniami. Oczywiście, twoje uczucia nadal będą obecne jutro, ale przynajmniej nie zrujnują całego dnia.
Nie próbuj zmieniać innych ludzi.
Nawet jeśli przeprosiłeś ludzi, których skrzywdziłeś, i rozpocząłeś proces wybaczania sobie, nadal jest prawdopodobne, że poczujesz się zawstydzony naszymi działaniami - choćby dlatego, że nadal martwisz się tym, co myślą o tobie inni ludzie . Ale opinie innych ludzi mogą mieć tylko taką wagę, a ich opinie rzadko są częścią rozwiązania.
Praktykować to, co głosisz.
„Media społecznościowe głoszą, że oczekujemy doskonałości i wszystko, co mniej zasługuje na wstyd” - mówi Scott. „To, widziane na co dzień, tylko utwierdza nas w przekonaniu, że lepiej nie popełniać błędów, bo inaczej możemy to być my”. Ale prawda jest taka, że każdy popełnia błędy - niezależnie od tego, czy są to wypadki, czy złe oceny. Nauczenie się radzenia sobie z poczuciem winy i unikaniem wstydu uniemożliwi nam reagowanie w sposób, którego moglibyśmy żałować, lub, co gorsza, dalsze odczuwanie przykrości z powodu czegoś, czego nie możemy zmienić.
Wskazówka dla profesjonalistów: przećwicz robienie tego dla innych, zanim będziesz miał jakikolwiek powód, by zrobić to dla siebie. Nie zawstydzaj ludzi, którzy cię skrzywdzili, i jeśli jest to uzasadnione, naprawdę udziel im przebaczenia, kiedy o to poproszą.