Wracając do poprzedniego życia, odkryłem na nowo moją miłość do książek i pisarstwa
Zdrowie
Getty Images Dziwne lub dobre samopoczucie to seria OprahMag.com gdzie pracownicy odpowiadają na pytanie: czy my naprawdę potrzebuje mody „woo-woo”, które wciąż widzimy w mediach społecznościowych w ramach naszych rutynowych czynności związanych z samoopieką? Włożyliśmy buzzy zabiegi z haloterapia do uzdrawianie czakr na próbę, abyś nie musiał - wszystko w imię jak najlepszego życia.
Duński filozof Søren Kierkegaard powiedział kiedyś: „Życie można zrozumieć tylko wstecz; ale trzeba to przeżyć naprzód ”.
W pogoni za tym sensem zacytować jest to, co zainspirowało mnie do wypróbowania terapii regresji z poprzedniego życia, leżąc na łóżku typu queen size w moim słabo oświetlonym mieszkaniu w studio pewnego marcowego wieczoru. Z oczami zakrytymi futrzaną maską do spania w panterkę, zupełnie nieznajomy słuchał mojej historii, rejestrując moje najgłębsze, najgłębsze myśli, aby zaoferować wgląd i duchowe zrozumienie tego, jak moje poprzednie życie wpływa na moje obecne.
Osobą, o której mowa, była Ann Barham, LMFT, certyfikowana terapeutka regresji poprzedniego życia i autorka książki z 2016 roku, Perspektywa minionego życia: odkrywanie swojej prawdziwej natury w różnych wcieleniach . Używając różnych technik hipnozy (takich jak powolne oddychanie i odliczanie), Barham działa jako przewodnik medytacyjny, pomagając swoim klientom powrócić do poprzednich okresów życia w poszukiwaniu samorodków informacji, które mogą poprawić ich obecne życie. Czasami jej klienci odkrywają bolesne doświadczenia. Innym razem odkrywają szczęśliwe wspomnienie, takie jak to, które znalazłem tamtej mroźnej nocy w moim nowojorskim mieszkaniu.
Odkąd skończyłem 34 lata w lutym przeżywam to, co psychologowie nazywają kryzysem egzystencjalnym. Tak więc moim celem podczas tej sesji terapeutycznej poprzedniego życia było rozwiązanie odwiecznego dylematu, czy moje życie ma sens. I chociaż nienawidzę bycia banalnymi, było to absolutnie transformujące doświadczenie. Poszedłem w tę podróż z Barhamem, spodziewając się udowodnienia, że regresja z poprzedniego życia była tak naprawdę wynikiem wymyślania fałszywych wspomnień. Zamiast tego wyczarowałem obrazy, zapachy, ludzi i doświadczenia, które były równoległe do mojego obecnego życia.
Oto, co się stało, kiedy zostałem zahipnotyzowany.
Zastrzeżenie: nie było to pierwsze spotkanie, jakie miałem z Barhamem. Na poprzedniej wizycie zaledwie miesiąc wcześniej, obciążony poczuciem winy po śmierci ojca, zdecydowałem się na terapię regresyjną z poprzedniego życia, aby uporać się z relacją (lub jej brakiem), jaką miałem z ojcem, gdy żył.
To była pełna łez, dwugodzinna sesja, która zakończyła się chwilę aha : że w końcu mogłem nawiązać relację z tatą w sensie duchowym, mimo że jego ciała nie było już tu fizycznie. Nie chciałem przeżywać bólu związanego z ponownym przeżywaniem traumy i straconych szans w dzieciństwie, więc podczas mojej drugiej próby życia z Barhamem zdecydowaliśmy się zamiast tego zbadać szczęśliwą wizję z przeszłości, która może rozwiązać niespokojne uczucia Musiałem przeprowadzić się do nowego miasta i rozpocząć nową pracę.
„To eliminuje presję związaną z przewidywaniem czegoś trudnego lub wymagającego, co może się wydarzyć” - zapewnił mnie Barham.
Temi Oyelola Mimo że podczas poprzedniej sesji mogłem wykorzystać wcześniejsze wspomnienia z poprzedniego życia, nadal byłem sceptyczny co do tego, jak odzyskać szczęśliwy poprzednie życie odpowiadałoby na wszelkie pytania, które miałem na temat mojego obecnego. Nie wspominając o tym, że miałem problemy z wejściem w stan medytacji lub odprężenia z powodu silnego niepokoju.
Ale znowu tam byłem, poddając się głosowi i instrukcjom Barhama. Proces rozpoczął się od Barhama, który poprosił mnie, abym pomyślał, kiedy jestem najspokojniejszy i najszczęśliwszy. To wspomnienie było dla mnie niedawne wakacje Na Jamajkę wybrałem się w listopadzie 2018 roku. Wyobraziłem sobie jeden z dni spędzonych na plaży, poruszając palcami na białym piasku i czując ciepły, ale przytłaczający wiatr wiejący wokół mnie, gdy patrzyłem na prywatne bungalowy nad wodą w oddali.
Te drzwi prowadzą do szczęśliwego i udanego poprzedniego życia, które pomoże ci zbudować pewność siebie.
Barham powiedział mi, żebym zachowywał się „tak, jakby moja świadomość miała po prostu wyruszyć na własną przygodę”, nawet gdy moje ciało leżało rozluźnione i spokojne na łóżku na Brooklynie. Moja wędrująca świadomość w tym miejscu odciągnęła mnie od skąpanej słońcem karaibskiej parafii i skierowała się w stronę dobrze oświetlonego korytarza z różnymi drzwiami po obu stronach.
„Każde drzwi mają swój własny charakter, osobowość i konstrukcję” - powiedział Barham. „Ale są jedne szczególne drzwi, które do ciebie wzywają. Te drzwi prowadzą do szczęśliwego i udanego poprzedniego życia, które widząc je, pomoże ci zbudować zaufanie do twoich obecnych przedsięwzięć. '
Białe drewniane drzwi ze złotą klamką skinęły na mnie, a kiedy moja podświadomość zobaczyła drzwi i zaczęła je otwierać, Barham zaczął odliczać: „5, 4, 3, 2, 1”.
Podążyłem za jej głosem. Zanim Barham dotarł do pierwszego miejsca, zobaczyłem młodą Murzynkę z owalną twarzą i warkoczykami po drugiej stronie drzwi. Wydawała się mieć około 14 lat. Barham poprosił mnie o opisanie, co ma na sobie, i zobaczyłem młodą dziewczynę w białej koronkowej, wielowarstwowej sukience z falbankami i niebieską lamówką, w nagich pończochach i baletowych kapciach w kolorze cielistym. Jej strój był znacznie inny niż czarno-biały kostium kąpielowy i Keds wsuwane, które nosiłem na Jamajce i na pewno nie przypominały zbyt dużego różu piżama Założyłem się, zanim moja sesja regresji z poprzedniego życia zaczęła się z Barhamem. Więc wiedziałem, że przynajmniej część hipnozy w terapii była prawdziwa.
Szedłem za nią, gdy ta dziewczyna ostrożnie spacerowała po pokoju, dotykając i obserwując wszystkie eleganckie meble i ozdobne dywaniki w czymś, co wydawało się osobistą biblioteką. Na półkach za nią leżały setki książek. Chciałem wiedzieć, w jakim celu zobaczę ten pokój i czy ma on jakiekolwiek znaczenie w moim obecnym życiu.
AmazonkaPerspektywa przeszłego życia $ 16,49 Kupuj teraz Wtedy Barham poprosił mnie, żebym skierował uwagę z powrotem na mój dom z dzieciństwa lub bardziej znajomy pokój. Biorąc głębokie wdechy i wydechy, wylądowałem przed moją zniszczoną szkołą podstawową w moim rodzinnym mieście w Georgii. Myślę, że mój umysł lub moje fizyczne ciało próbowało oprzeć się pamięci i przejściu, ponieważ mój oddech przyspieszył, a moje tętno zaczęło przyspieszać. Najwyraźniej nawet moja dawna wersja odnosiła się do tego, ile niepokój, który znosiłem jako student .
Barham, będąc świadkiem gwałtownego wznoszenia się i opadania mojej klatki piersiowej, odprowadził mnie od ceglanego budynku, w którym kiedyś znajdowała się moja szkoła, z powrotem do biblioteki na początku mojej podróży. Zrobiła to, aby utrzymać nas na dobrej drodze do szczęścia i zbadać, jak ta scena odnosiła się do mojej przeprowadzki do nowego miasta i rozpoczęcia nowej pracy. Po raz kolejny zobaczyłem tę samą małą dziewczynkę w fantazyjnej sukience przy stole z kobietą, która wyglądała jak moja prawdziwa mama, tylko młodsza wersja tego, co zapamiętałem, jak wyglądała na starych zdjęciach. Kobieta była skupiona na zabawianiu gości, a dziewczyna rozpaczliwie domagała się jej uwagi.
Tak, podświadomie przeskakiwałem między wcieleniami.
Wtedy Barham poprosił mnie, abym przypomniał sobie ważny okres w życiu tej młodej dziewczyny. Kiedy pstryknęła palcami, zobaczyłem dwudziestokilkuletnią dziewczynę wyprowadzającą się z domu kobiety, która wyglądała zupełnie jak moja matka. Jej ostateczny cel: internat w Karolinie Południowej, gdzie mieszkała i uczęszczała do szkoły.
Czy to moja podświadomość zacierała granice między prawdziwymi a fałszywymi wspomnieniami?
Szczególnie interesujące w tej wizji z poprzedniego życia jest to, że nigdy nie mieszkałem w Południowej Karolinie, ale zostałem przyjęty na studia podyplomowe na Uniwersytecie Południowej Karoliny w 2012 roku. Czy to moja podświadomość zacierała granice między prawdziwymi a fałszywymi wspomnieniami?
- Jest podekscytowana - powiedziałem Barhamowi. - Jest ukończenie szkoły, ponieważ ma na sobie czapkę i suknię. Jest tam moja prawdziwa mama i wciąż słyszę, jak nazywa tę młodą dorosłą kobietę „Jasmine”. Jeden z moich byłych profesorów z college'u również wita ją jako „Jasmine”.
Twarze są takie, jakie zapamiętałem z lat licencjackich, ale twarz Jasmine, ten kampus w Południowej Karolinie i ceremonia ukończenia szkoły nie przypominają tego, czego doświadczyłem podczas moich poprzednich lat jako student.
Barham chciał wiedzieć, jak ta scena odnosi się do mojego obecnego życia i jak Jasmine odnosi się do mojego obecnego ja. Tak bardzo chciałem dowiedzieć się, dlaczego zobaczenie tego jest ważne, ale nic się nie ujawniło. I nawet kilka tygodni po sesji terapeutycznej nadal nie połączyłem kropek. Ale według Barhama nowe informacje nie zawsze są rozpoznawane po sesji. Zamiast tego zachęca swoich klientów, aby „byli świadomi” i wrócili do notatek i nagrań, które dostarczyła trzy miesiące później.
„Czasami zmiany zachodzą w obszarach, które nie wydają się bezpośrednio związane z problemem, którym zajmowaliśmy się podczas sesji, więc powinieneś szukać subtelnych powiązań” - powiedziała po mojej sesji.
Stuart KinloughGetty Images Będąc jeszcze w stanie hipnozy, Barham poprowadził mnie do kolejnego ważnego wydarzenia w moim życiu. Jak w zegarku, pstryknięciem jej palców wyobraziłem sobie tę samą dziewczynę w nowym, większym mieście, które nie było w Nowym Jorku, Georgii czy Południowej Karolinie. Widziałem, jak Jasmine pracowała w biurze agencji marketingowej lub reklamowej, ponieważ wykonywała zimne telefony do potencjalnych klientów. Zauważyłem, że Jasmine była wyraźnie zestresowana. A kiedy wizja zbliżyła się do niej, gdy przybyła do jej mieszkania z jedną sypialnią, zobaczyłem książki porozrzucane po podłodze i maszynę do pisania, która wisiała na całe życie na skraju jej małego kuchennego stołu. Niektóre książki były otwarte, a na marginesach widniały bazgroły i gryzmoły.
W tym momencie stało się oczywiste, że Jasmine w jakiejś formie lub w jakiś sposób była pisarką lub żarłoczną czytelniczką w swoim wolnym czasie. Chociaż nie rozpoznałem miasta, to jest punkt zwrotny, w którym życie Jasmine zaczęło słabo odzwierciedlać moje, zwłaszcza maszynę do pisania, książki i, tak, nawet stres. Jestem też gawędziarzem.
Jasmin MerdanGetty Images Po przekazaniu tej informacji Barhamowi poinstruowała mnie, żebym zobaczył, czy mogę wyobrazić sobie Jasmine jako kobietę po czterdziestce. Jak ona wygląda? Co ona robi? Czy nadal czyta, pracuje w agencji reklamowej czy pisze?
„Wydaje się szczęśliwsza, bardziej zadowolona i zrelaksowana” - powiedziałem Barhamowi. „Widzę ją w bibliotece z około 15 książkami na stole z taką samą brązową okładką jak twarz kobiety w lustrze. Może to są jej książki. Ale ona nie bierze za nie pieniędzy ”.
Pierwsza kropka, jaką udało mi się połączyć między mną a Jasmine, to fakt, że zawsze chciałem napisać własną książkę, a kiedy byłem dzieckiem, marzyłem o pracy dla wydawcy książek. Barham po raz kolejny polecił mi ruszyć naprzód w życiu Jasmine, do wieku 70 lat, a następnie zachęcił mnie do przypomnienia sobie dnia umierania Jasmine.
Jak dokładnie wspomnienie śmierci pomoże mi odzyskać szczęśliwe wspomnienie z tej sesji terapeutycznej? Zastanawiałem się cicho w mojej głowie. Mimo to ufałem Barhamowi, że doprowadzi mnie do odpowiedzi.
Natychmiast zobaczyłem Jasmine w szpitalnym łóżku, żartującą z pielęgniarkami. Zauważyłem, że nie wydawała się smutna, słaba ani słaba. Być może jej przyjemne zachowanie wobec personelu szpitala, nawet na łożu śmierci, jest przypisywane wszystkim tym, co spędziłem w prawdziwym życiu z moją mamą w domu opieki, w którym pracowała przez 21 lat. Albo może sygnalizować, że pewnego dnia odejdę, opowiadając dowcipy, w - miejmy nadzieję, odległej - przyszłości. Tak czy inaczej, wizja była ciepła i przyjazna, a nie smutna. Kiedy Jasmine wzięła ostatni oddech, zobaczyłem migawki grające w jej głowie, od młodej dziewczyny w bibliotece po zdjęcia matki, która wyglądała jak moja - i okładki książek.
To jest to, czego nauczyłem się z mojego odkrycia z poprzedniego życia.
„Udajmy się w to miejsce po śmierci, gdzie możemy spojrzeć na życie, które właśnie się zakończyło, z wyższej perspektywy. Jakie są ważne lekcje płynące z tego życiowego doświadczenia? ” - zapytał mnie Barham, wkrótce po tym, jak opisałem kilka ostatnich oddechów Jasmine i to, co chodziło jej po głowie.
W odpowiedzi zacząłem wymyślać niespójną listę tematów opartych na życiu Jasmine: spędzanie czasu z ludźmi, których kochasz; robić to, co kochasz; docenianie małych, codziennych rzeczy; wytrwałość i wytrwałość; przebywanie w stanie odprężenia pod koniec życia.
Ostatecznie jednak, patrząc wstecz na to doświadczenie, chociaż nie mogłem narysować podobieństw do wszystkiego w moim świadomym, prawdziwym życiu, myślę, że to rozgryzłem. Widok Jasmine otoczonej książkami i prawdopodobnie pisanie w wolnym czasie poza biurem przypomniał mi, żebym miał więcej czasu na rzeczy, które lubiłem, na przykład czytanie. Zachęciło mnie to do powrotu do celu z dzieciństwa, jakim było napisanie książki lub kariera wydawcy książek.
„Wygląda na to, że Jasmine była szczęśliwa na swoich warunkach” - przypomniałem sobie, jak powiedziałem Barhamowi. „Myślę, że daje mi to pewność, że w przyszłości będę mieć przyjaciół i rodzinę, ale co najważniejsze, będę czerpać radość z realizowania moich hobby i zainteresowań”.
Oto, jak wierzę, że moje poprzednie życie odnosi się do teraźniejszości.
Pod koniec sesji, tuż przed tym, jak Barham przywrócił mi przytomność, poprosiła mnie, abym pomyślał o postaci lub koncepcji, którą uważam za siłę wyższą, taką jak Bóg, wszechświat lub anioł. Poprosiła, abym zadał temu duchowemu przewodnikowi pytanie w oparciu o to, co widziałem i czego doświadczyłem. Kiedy wezwałem tę wyższą moc, aby pokazała mi sens życia Jasmine, pierwszym pogodnym obrazem, który się ujawnił, był huśtawka w tę iz powrotem, wraz ze słowami „zaufanie” i „pchanie”.
Temi Oyelola „Czasami będziesz mieć stres i wyzwania, gdy będziesz dążyć do swoich celów” - powiedział Barham. „Ale to może zadziałać wspaniale, jeśli będziesz trzymać się siebie i tego, co jest ważne w Twoim życiu”.
I w ten sposób Barham wywabił mnie ze stanu hipnozy, kierując mnie, bym pozwolił mojej poprzedniej osobowości blaknąć w czerń i zwrócić uwagę na mój oddech. Gdy Barham policzył do 10, wróciłem do swojego fizycznego ciała - zregenerowany, czujny i naładowany energią z poczuciem skupienia i intencji.
Zdjąłem maskę na oczy, pozwalając moim oczom przyzwyczaić się do fluorescencyjnego światła emitowanego przez kuchenkę. Mogłem opisać to uczucie w tamtej chwili tylko jako ulgę. Czułem się lżejszy lub może oświecony. Wszystko miało sens. Z przyjemnością dowiedziałem się, że po zobaczeniu Jasmine podróżującej przez wiele dziesięcioleci, od 14 do 70 lat, kobieta, która wyglądała dokładnie tak jak moja mama, była na stałe obecna. Od razu przypomniało mi się, że przy każdym kamieniu milowym i ważnym momencie moja prawdziwa matka zawsze mnie wspierała. Myślę, że ja i tę kobietę Jasmine mamy dużo więcej wspólnego niż książki, pisanie i stres.
powiązane historie
21 relaksujących ośrodków odnowy biologicznej 
Dlaczego pływałem w łaźniach rzymskich z nieznajomymi 
Dr Sanjay Gupta o tym, jak żyć dłużej i szczęśliwie Będę pierwszym, który przyzna, że jako gawędziarz nie byłem pewien, kiedy wróciłem do świadomości i ponownie połączyłem się ze swoim ciałem, czy obrazy, które namalowałem dla Barhama, były wynikiem mojej własnej bujnej wyobraźni, czy też naprawdę powróciłem doświadczenia z poprzedniego życia. Barham uznał to za powszechną myśl, która pojawia się w jej książce.
„Czasami klienci martwią się po regresji, że może„ po prostu to wymyślili ”lub to tylko ich wyobraźnia. Z punktu widzenia schematu nie jest to szczególnie ważne. Po pierwsze, możemy potraktować historie z poprzedniego życia jako ilustrujące metafory problemów i wpływów w obecnym życiu danej osoby ”- mówi.
Niezależnie od tego, w jaki sposób zobaczyłem dziewczynę - a znacznie później kobietę - imieniem Jasmine, która wędruje przez całe życie, próbując nawiązać do mojej wcześniejszej osobowości, pomyślałem o cytacie Kierkegaarda o przyszłościowym życiu. Rozumiem, że mam moc cofania się. Ale biorąc pod uwagę wszystkie rzeczy i osoby, za które jestem teraz wdzięczny w moim życiu - plus ekscytująca podróż książkowa, która prawdopodobnie czeka mnie w przyszłości - jestem całkowicie zadowolony z pozostawienia przeszłości za sobą.
Aby uzyskać więcej sposobów na najlepsze życie i wszystkie rzeczy Oprah, zapisz się do naszego newslettera !
Ta zawartość jest tworzona i obsługiwana przez stronę trzecią i importowana na tę stronę, aby pomóc użytkownikom w podaniu ich adresów e-mail. Więcej informacji na temat tej i podobnych treści możesz znaleźć na stronie piano.io Reklama - Kontynuuj czytanie poniżej