Wewnątrz twórczego procesu przekształcania Cynthia Erivo w Arethę Franklin

Telewizja I Filmy

Nowa seria antologii National Geographic, Trzy twórcze potęgi stanęły na wysokości zadania - projektant kostiumów Jennifer L. Bryan nawiązała współpracę z wieloletnim stylistą fryzur Erivo Coree moreno i wizażystka Terrell Mullins, aby naśladować włosy, makijaż i stroje zakorzenione w spuściźnie Franklina. Tutaj rozmawiamy ze wszystkimi trzema, aby dowiedzieć się, w jaki sposób udało im się przenieść niezapomniany wygląd Franklina na ekran.

Przybijanie szczegółów

Geniusz : Aretha rozpoczął produkcję swoich pierwszych odcinków, zanim COVID-19 zmusił obsadę i ekipę do zamknięcia, a oni musieli zebrać się ponownie pod koniec 2020 roku, aby wznowić filmowanie. Ze względów bezpieczeństwa Moreno i Mullins mieszkali razem w domu i twórczo współpracowali zarówno po godzinach, jak i poza nimi. Duet pokrywał zwiastun obrazami Franklina przez dziesięciolecia („To było jak świątynia Aretha”, mówi Mullins), aby czerpać inspirację ze wszystkiego, od kociego oka i wielkich włosów po afro moment lat 70. - fryzurę, która pojawia się w piątym odcinku, oznaczającym moment buntu i rozwoju Franklina.

Pierwszym krokiem badawczym Bryan było upewnienie się, że dobrze rozumiała różne epoki, które obejmie serial - oraz style, tkaniny i faktury, które były dominujące w tamtych czasach. „To, co było dla mnie tak ekscytujące i wyjątkowe w tym programie, to fakt, że nie był to fikcja - Franklin był prawdziwą osobą, którą tak wielu ludzi znało i może sobie przypomnieć, co nosiła” - mówi Bryan. „Projektowałem kostiumy od lat 40. aż do 2000 roku”.

„To, co było dla mnie tak ekscytujące i wyjątkowe w tym programie, to fakt, że to nie była fikcja…”

Parks zlecił Bryanowi odtworzenie listy strojów do serialu z okolicznościowych wydarzeń z życia Franklina - w tym konkretnej sukienki, którą Franklin miał na sobie, kiedy poznała dr Martina Luthera Kinga, oraz dwóch rzeczy, które piosenkarka miała na sobie podczas uznanego nagrania na żywo „Amazing Grace” w 1972. Stanowiło to pewne wyzwanie dla projektantki, ponieważ niektóre tkaniny użyte w oryginalnych strojach nie były już produkowane - i często musiała polegać na ziarnistych materiałach filmowych lub zdjęciach z czasopism, aby zapewnić optymalną dokładność w swoich rekonstrukcjach.

National Geographic

Jednym z najtrudniejszych przedmiotów, które zrobiła, był zielony jedwabny kaftan we wzór paisley, który Franklin miał na sobie podczas nagrywania na żywo „Amazing Grace” - mówi Bryan. „Szukałem wysoko i nisko, i nie mogłem znaleźć żadnych odcisków, które byłyby nawet bliskie. W końcu otrzymałem fabryczny wydruk bardzo podobnego wzoru do tego, co nosiła pierwotnie ”.

Włączenie roli Franklina jako aktywisty

Wiele modowych wyborów Franklin było odzwierciedleniem jej roli jako aktywistki w Ruchu Praw Obywatelskich - jej ojciec miał długi związek z dr Martinem Lutherem Kingiem, a Franklin występował na zlotach i koncertach charytatywnych u boku Joan Baez i Harry'ego Belafonte.

Dla Czarnej kobiety wyjście na scenę narodową dla przeważnie białej publiczności i uznanie Ruchu Praw Obywatelskich było samo w sobie aktem obywatelskiego nieposłuszeństwa. Franklin dobrze znał historię upolitycznienia czarnych włosów i zdawał sobie sprawę, że spojrzenie w określony sposób może pomóc upewnić się, że publiczność ją słucha i szanuje (mądra strategia w obliczu problematycznej prawdy) - i dlatego w trzecim odcinku ( co podkreśla jej działalność aktywistyczną), opiera się na tym, co znane i dostępne, nosząc klasyczną bouffantową perukę i czerwoną suknię. Gdyby postawiła na inny wygląd, być może z włosami zapiętymi w afro, wysłałaby zupełnie inną wiadomość. A jej włosy były tylko częścią jej starannie dobranego wyglądu.

„Wraz z kobiecą rewolucją i prawami obywatelskimi wszystkie twoje ubrania informowały o tym, jak stałeś, o tych platformach i o tym, jak się czułaś” - mówi Bryan. „Więc jeśli nosiłeś afro, wysyłałeś inny sygnał niż gdybyś miał splot i perukę”.

Używanie koloru do opowiedzenia historii Franklina

National Geographic

Znaczna część historii serialu jest również opowiadana za pomocą koloru. Reżyser Hemingway stworzył paletę kolorów, która miała być zsynchronizowana z najważniejszymi i najgorszymi momentami z życia Franklina - której Bryan użył jako wyrzutni do projektowania kostiumów. Wczesne etapy życia Franklin przebiegają w pastelowych różach, żółciach i pomarańczach, a gdy nabiera większej pewności siebie, kolory stają się coraz śmielsze.

W chwilach emocjonalnego konfliktu jej stroje mają tę samą paletę kolorów, co reszta serialu, ale w żywych, żywych wzorach - takich jak psychodeliczny paisley, którym kołysze się, stojąc przeciwko producentowi muzycznemu Jerry'emu Wexlerowi i jej ojcu podczas gorącej chwili w odcinek szósty.

Pierwszy odcinek serialu zaczyna się kręcony głównie w czerni i bieli - Little Re i jej ojciec są w drodze, kiedy po raz pierwszy śpiewa w kościele, co oznacza ogromny moment osobistej przemiany. Podczas jej solówki czarno-biała sukienka, którą nosi Franklin, zmienia się w lawendową i fioletową, a reszta sceny również przybiera kolor, co jest oznaką jej osobistego przełomu.

Pokazuje każdą stronę tożsamości Franklina

National Geographic

Królowa Duszy zachowywała równowagę ze swoim wizerunkiem i chociaż była wielką gwiazdą, nie zawsze nosiła pełny makijaż - tak naprawdę zależało od tego, gdzie była w swoim życiu. „Chciałem mieć pewność, że zawsze będzie wyglądać [albo] nieskazitelnie i idealnie, a nawet rozebraną, ponieważ w niektórych momentach chcieliśmy naprawdę pokazać rozwój i surowość Arethy” - mówi Moreno.

Geniusz: Aretha nie boi się też pokazać nieatrakcyjnej strony życia Franklina - po koronacji na Królową Duszy w pierwszym odcinku widzimy, jak Franklin zdejmuje makijaż i odsłania duże podbite oko zadane jej mężowi.

Czerpiąc z osobistej inspiracji

Mullins dorastał w domu, w którym Franklin był królową. Jego matka grała swoją muzykę w każdą niedzielę przed kościołem, a praca nad tym projektem była prawie szansą dla wizażystki, aby oddać hołd swojej matce, mówi, która była tak zainspirowana Franklinem, że skopiowała swoją fryzurę. Mullins odkrył, że wiele jego inspiracji dla wyglądu Erivo w serialu pochodziło z wspomnień z dzieciństwa o jego matce i jej miłości do Franklina .

Znał także nutę za nutę Franklina i zachwycił się śpiewem Erivo na żywo. „Czasami zamykałem oczy i Cynthia występowała na planie, a [ja] po prostu mówiłem:„ Nie żyjesz, siostrzyczko ””.

Reklama - czytaj dalej poniżej