Jak uspokoić niespokojne przywiązanie?

Doskonalenie Siebie

Bez wątpienia przywiązanie jest dobre. W końcu należy się spodziewać trzymania się czegoś, co daje ci szczęście i przyjemność. To ma sens, że możesz oprzeć się utracie kogoś lub czegoś, co kochasz.

Istnieje jednak cienka linia oddzielająca zdrowe i niezdrowe przywiązania. Kiedy zaczynasz czuć, że wolisz odpuścić najważniejsze rzeczy w życiu na rzecz tego obiektu przywiązania, wkraczasz na niezdrowe terytorium.

Przywiązanie lękowe jest jednym z niezdrowych stylów przywiązania. Osoby cierpiące na tę przypadłość mają trudności z poczuciem bezpieczeństwa w związkach.

Przyczyny i rozwiązania nie są trudne do ustalenia. W tym artykule przyjrzymy się możliwym wyzwalaczom, symptomom i lekarstwom na niespokojne przywiązanie.

Jaki jest styl przywiązania lękowego?

Jest to rodzaj stylu przywiązania zakorzenionego w niepewności, porzuceniu i niedocenieniu. Znane również jako lękowe i zaabsorbowane zaburzenie przywiązania, cierpiące na to zaburzenie są często określane jako potrzebujące. Mają tendencję do przywiązywania się do ludzi w swoim życiu i są zdruzgotani, kiedy odchodzą.

Osoby z przywiązaniem lękowym mają niską samoocenę i są podatne na niepokój. Chcą mieć blisko siebie podopiecznych i podejrzewają, że to uczucie nie jest odwzajemnione. W ich relacjach z innymi jest dużo niepewności.

Jak się rozwija?

Przywiązanie lękowe jest produktem niepewnego i niestabilnego dzieciństwa. Jeśli rodzic lub rodzice są nieprzewidywalni i/lub niewrażliwi emocjonalnie, dziecko czuje się zdezorientowane, czego się od nich spodziewać. W jednej chwili będą obdarzać dziecko miłością i uwagą i sprawić, że poczuje się bezpiecznie. Ale czasami dziecko czuje się opuszczone i zaniedbane.

Brak konsekwencji w miłości, uwadze i bezpieczeństwie może sprawić, że dziecko zdezorientuje się. Nie są pewni, czego się spodziewać i pragną uwagi, miłości i bezpieczeństwa.

To doświadczenie w dzieciństwie trwa, gdy wkraczają w dorosłość. Trudno im zaufać innym. Unikają zależności od innych.

Trauma z dzieciństwa może spowodować trwałe zmiany w mózgu. Ciało migdałowate, część mózgu, która pomaga wykryć niebezpieczeństwo, może się powiększyć z powodu urazu. To powiększone i nadaktywne ciało migdałowate sprawia, że widzisz zagrożenia, gdy ich nie ma. Kiedy zaczynasz wątpić w swoją zdolność do przetwarzania zagrożeń, ponieważ myślisz, że możesz przesadzać, możesz w rzeczywistości przeoczyć wiele rzeczywistych zagrożeń. Wszystko to sprawi, że poczujesz się niepewny i niespokojny.

Genetyka może również odgrywać rolę w rozwoju tego zaburzenia.

Skąd wiedzieć, czy masz niespokojne przywiązanie?

Osoby cierpiące na lękowe zaburzenie przywiązania często doświadczają tych objawów w swoich związkach.

Poczucie niepewności
Skłonność do zaborczości lub przywiązania
Nieufność wobec innych
Zazdrość
Niska samo ocena
Gniew, niepokój i uraza
Bojąc się porzucenia i bycia odrzuconym
Tęsknię za intymnością, ale czuję się przez nią przytłoczony

Zaburzenie jest również widoczne w zachowaniu. Niektóre typowe wzorce zachowań związane z przywiązaniem lękowym to:

Obwinianie siebie, gdy coś idzie nie tak
Nadmierna analiza, dlaczego połączenia i wiadomości nie są odbierane lub zwracane
Zakładając najgorszy wynik
Marzenia o idealnym życiu
Obawiając się, że nie jesteś lubiany lub kochany
Czując ciągłą potrzebę udowadniania siebie innym
Przekonanie, że czegoś Ci brakuje i nie jesteś doskonały
Uczucia potrzeby, pustki, samotności i desperacji
Poczucie chęci poprawy sytuacji, nawet jeśli dzieje się to na własny koszt
Za dużo myślenia o innych i o tym, jak nie spełniają oni Twoich oczekiwań
Emocjonalne wybuchy, gdy zachowanie innych nie odpowiada Twoim oczekiwaniom
Niepewny swojego zachowania i wątpisz, czy przesadzasz

Jak leczyć niespokojne przywiązanie?

Jeśli czujesz, że masz lękowe zaburzenie przywiązania, możesz sobie pomóc poprzez uspokojenie niespokojnego umysłu, stymulację tej części mózgu, która jest bardziej rozważna i wspierająca, zwiększenie wiary w siebie i wewnętrznej siły oraz ponowne połączenie ze sobą.

Oto kilka kroków do uzdrowienia niespokojnego przywiązania.

1. Uspokój swój układ nerwowy

Kiedy poczujesz, że wzbiera w tobie niepokój, możesz zastosować różne taktyki, aby stworzyć przerwę w procesie myślowym. Robienie czegoś tak prostego, jak pauza i 3-5 głębokich oddechów, może zapewnić niezbędną przerwę.

Aby utrzymać emocje w ryzach, możesz włączyć medytację, jogę, techniki oddechowe lub ćwiczenia do swojej codziennej rutyny. Pomocne są również masaże, akupunktura i terapia. Dowiedz się, co działa dla Ciebie i podążaj za tym.

2. Regularna samoopieka

Nic tak nie uspokaja umysłu i ciała, jak poświęcanie sobie uwagi, na którą zasługujesz i rozpieszczanie siebie. Codziennie ładuj i odmładzaj się, aby mieć pewność, że Twój umysł pozostanie w pozytywnej przestrzeni. Utrzymując negatywność z dala, możesz wyeliminować niepokój i stres w życiu. Te strategie dbania o siebie pomagają również w podnoszeniu poczucia własnej wartości, uważności i odporności.

3. Przejmij kontrolę nad swoimi myślami

Większość problemów związanych z umysłem pojawia się lub pogarsza, gdy pozwalasz, aby twoje zdrowie psychiczne się pogorszyło. Kiedy zauważysz, że wkradają się negatywne myśli, chwyć je w zarodku. Nie pozwól im się zakorzenić i siać spustoszenie w twoim umyśle. Możesz znaleźć własne sposoby na przezwyciężenie negatywnych myśli.

Jeśli już doświadczasz stresu i niepokoju, podejmij kroki, aby odzyskać kontrolę nad swoim umysłem. Negatywność jest znacznie silniejsza niż pozytywne myśli. Oznacza to, że musisz włożyć dodatkowy wysiłek. Praktykowanie uważności, afirmacji i wdzięczności okazuje się być w tym niezmiernie pomocne.

4. Wypuść trochę pary

Ale uważaj, aby robić to konstruktywnie. Wyraź stłumione emocje, które odczuwasz poprzez czynności takie jak prowadzenie dziennika. Tworzenie muzyki, malowanie i pisanie może usunąć niektóre stłumione emocje, które cię dręczyły.

Możesz spróbować prowadzenia dziennika z perspektywy swojego wewnętrznego dziecka. Zamieszanie, oszołomienie i potrzebę miłości, uwagi i bezpieczeństwa, które odczuwałeś jako dziecko, można rozwiązać poprzez prowadzenie dziennika. Spróbuj wychować wewnętrzne dziecko w sobie, przyjmując rolę pełnomocnego dorosłego, oferując rady, jak uleczyć traumę.

Oto kilka nawyków, których należy unikać, aby kontrolować lękowe zaburzenie przywiązania.

Nie rezygnuj ze swojej wartości, aby uszczęśliwić kogoś innego.
Unikaj szkodliwych zachowań, takich jak objadanie się lub picie oraz niewystarczająca ilość jedzenia lub spania.
Nie bądź zbyt dostępny dla innych. Robiąc to, zaniedbujesz i porzucasz siebie i swoje potrzeby.
Nie uciekaj się do negatywnego myślenia.
Unikaj kompleksu zbawiciela, będącego przedłużeniem dziecięcej fantazji o uratowaniu przed nędzną egzystencją. Stawiając innych na piedestale, dajesz im władzę nad sobą.
Nie odczuwaj potrzeby udowadniania siebie innym. Robiąc to, narażasz się na manipulację i wyzysk.
Unikaj trybu walki lub ucieczki. To nie jest produktywne.

Istnieją czerwone flagi, które powinny wzbudzać niepokój w każdym związku, zwłaszcza jeśli jesteś w takim, który nie jest zdrowy. Poznaj oznaki niezdrowego związku i dowiedz się, jak ich uniknąć z tego artykułu – Czerwone flagi niezdrowego związku .

Cierpliwość jest kluczem do pokonania lękowego zaburzenia przywiązania. Odzyskiwanie nie jest procesem z dnia na dzień. To może być trudne i wymagające, a jednocześnie satysfakcjonujące i wyzwalające.

Możesz ćwiczyć strategie samoopieki, które obejmują wdrażanie samoregulacji i ustalanie zdrowych granic. Pomoże to podnieść wiarę w siebie, poczucie własnej wartości i pewność siebie, dając poczucie wzmocnienia i dobrego samopoczucia.

Rekomendowane lektury: